Sumatra 03-08-2019 @Kedah

3 augustus 2019 - Penosan Sepakat, Indonesië

Zaterdag 3 augustus

Vanochtend stonden we om 8 uur op, schep koud water over ons hoofd en ontbijten !  Koude douche ! Mama had heerlijke pannenkoekjes voor ons gemaakt, mèt zoete melk (susu). Net als thuis: fijn ! Rond 9 uur gingen we op weg, de jungle in. Helemaal goed gekleed in onze “jungle wear”. Het was pittig. Mede door de hoogte en vochtigheid. Trekking kunnen ze beter Klauteren noemen. Je hebt al je benen en handen nodig om omhoog of naar beneden te komen. Mr. Jalil en Mr. Happy baanden een weg voor ons vrij in de jungle met hun kapmessen. Zoals ik al zei is de jungle hier nog erg puur. Dichtbegroeid en moeilijk begaanbaar met veel steile bergen en dalen. Daarbij kan je je moeilijk aan iets vastpakken, omdat de meeste bomen en planten enorme stekels hebben. Maar we did it ! Wat een bikkels zijn wij! #trots #bezweet. Om 15.30 uur waren we weer terug in het kamp. Helaas hebben we weinig dieren gezien. Best teleurstellend eigenlijk. Kan zijn door de kleine aardbeving van gisteren. Misschien dat de dieren dat voelen en hoger en verder de jungle in gaan. Er waren ook geen vogels, en geen bijzonder mooie bloemen. Wat ik eigenlijk wel had verwacht. Maar wat hebben we wel gezien ; Grijze Gibbons, Big Black Gibbons, vleermuizen in de vleermuisgrot, wandelende takken, bijen, vlinders. vliegen... 

Mr Jalil ging op een geven moment een andere kant op om met zijn roep apen te lokken. Grappig om te horen hoe ze zijn roep beantwoorden. 

Echt minder grappig werd het toen de geplande route onbeklauterbaar was, toen moesten we langs een iets minder onbeklauterbaar pad. En die mannetjes maar hysterisch Indonesisch praten, en wij maar denken: wij komen nooit meer voor donker thuis..

Mette heeft al een tijd buikpijn, echt heel vervelend. We zijn er nog niet achter hoe het nu precies komt. Waarschijnlijk niet door eten. In ieder geval zijn we trots op onze dame, die zonder te klagen het hele pokke-end meeliep. Alle lof voor Jurre, die als geweldigste grote broer haar hielp en oppepte. ❤️En Hulde aan Teun, die de hele tijd blij en energiek meeklauterde, ook toen ie het eigenlijk niet meer leuk vond en vooral omdat hij als eerste de Black Gibbons spotte. 

Weer terug kregen we koffie met witte klepon.

Ze noemen het hier anders, maar komt op hetzelfde neer. Even later mie goreng, even als snackje tussendoor. 😂  Even uitrusten op onze matrassen. Lezen, netflixen, dutten.. en het avond eten stond al klaar. De mannen hadden ‘s middags een kip geslacht... hup: kop eraf ! De ingewanden vonden bij de rivier, waar we ons wassen.. ieks.. Maar ja, geroosterd, samen met geroosterde vis en verse sambal was het heerlijk.

Onze gids vertelde dat Mr. Jalil ons morgen graag nog een kans geeft om wat meer te zien. Dus morgen mogen we nog een uurtje met hem de jungle in....

Leuk: De geknoopte armbandjes die Mr. Happy om onze polsen knoopte.

Opmerkelijk: Mr. Happy vinden we helemaal niet happy, eerder sjaggie sjekkie, hij rookt werkelijk de hele dag, de een na de andere kretek-sigaret. Behalve als het pad te steil wordt.

Om gek van te worden: Serialkiller Mr. Potatohead. Irritante Australiër  die alleen kilo’s aardappelen met kip kan eten en daar dus de hele dag mee bezig is en de anderen ermee lastig valt.