Sumatra 9&10-08-2019 @Bukit Lawang

10 augustus 2019 - Bukit Lawang, Indonesië

Vrijdag 9 augustus 

Vandaag gaan we vroeg op pad richting Bukit Lawang. Het gaat weer een lange tocht worden van ongeveer 8 uur. Op naar hèt grote jungle-avontuur.  De reis duurde langer.. de tank was leeg en er was nergens diesel te krijgen. Mr. Eddy reed langs elk benzinestation in de omgeving. Wij maar even “lekker” lunchen bij Hotel/restaurant Mexico. Duidelijk een stop waar alle gidsen hun toeristen brengen, want er zitten meerdere Nederlandse gezinnen. Hinderlijk is dat. Oervervelend eigenlijk. We willen naar leuke kleine eettentjes, waar de locale bevolking komt. Zijn die er wel ?.Aan de andere kant is het natuurlijk ook wel fijn om “veilig” te eten. En niet nadenken waar we heengaan is stiekem ook wel fijn. Maar toch, best irritant om die weinige toeristen die hier al zijn, te treffen in het zelfde slechte eettentje. We gaan maar weer aan de rendang, soto en nasi goreng. We missen onze Gastrobar Indonesia. 

Na de lunch vonden we eindelijk diesel en rond 19 kwamen we aan in Bukit Lawang. Met veel hartkloppingen, zweet, mantra’s (Okay, dit kan je, dit is zo gedaan, je bent er zo, wat je ook doet, nu niet stoppen) in mezelf opnoemen en “Ron ! -wacht-stop-je gaat te snel-je gaat-langzaam” is het me gelukt om aan de overkant van de werkelijk doodenge hangbrug te komen. Opgelucht maar ook zo bewust van het feit dat ik ook een keer weer terug moet...

De plaatjes van de eco-lodge zien er fantastisch uit. Dus we hopen op goede WiFi en warm water. Nee dus. Maar het ziet er wel fantastisch uit. Het eten is minder. Het eten valt sowieso erg tegen tot nu toe. Geen lekkere sateh, de rendang is vaak maar okay en de soto ayam waterig. Alleen de tempeh en waterspinazie doet ons vaak smakelijk verrassen. 

Zaterdag 10 JUNGLE

Om 9 uur ontmoeten we onze blije trekking-gids voor de jungletocht. We zijn er klaar voor ! Gekleed in onze Bever-sport outfit kan ons niks gebeuren! 

In Bukit Lawang zijn de Oeran Oetangs semi-wild. Jarenlang werd er fruit laag in de bomen gelegd om de apen te lokken. Ze zijn daardoor zo gewend aan mensen dat ze nu, zonder te voeren ook dichtbij zijn. Dat levert mooie plaatjes op ! Maar ook veel toeristen en een soort van file-lopen door de jungle. Niet zo authentiek als in Ketambe dus, maar levert wel veel geld op en dat is goed voor behoud van van Jungle en de apen. Het voeren wordt overigens bijna niet meer gedaan. Na een kwartier kwamen we de eerste oeran Oetangs al tegen. En zo dichtbij ! Het zijn magische momenten. Wat een prachtdieren. We zagen er veel. Stuk of 13, ook beroemde boze Mina, die wel heel dichtbij kwam. Maar ook Thomas Leaf monkeys en makaken. De weg was makkelijk, appeltje - eitje ! Maar hoe verder we de jungle in kwamen, hoe lastiger het werd. En warmer.. en vochtiger. Doorweekt van het zweet ! De gids was bang dat het ging regenen en vroeg ons: de korte of de lange weg ? Da’s makkelijk. De korte ! Hij vertelde er verder niet bij dat dat ook de lastigste was. Oef.. daar kwamen we snel achter. Het begon  inderdaad een beetje te regenen en we glibberden steile paadjes op en ook af. En het ging net zo goed met m’n rug.... we waadden door rivieren heen en trokken ons op aan lianen. Onszelf maar moed inpratend: als we hierop terugkijken vinden we het fantastisch ! Maar eigenlijk was het niet-echt een verantwoorde tocht. Lekker om te horen van de gids... Lekker dat ie dat er niet even bij zegt.. En toen.. kwamen we eindelijk in het kamp aan. Met kleren en al doken we de rivier in en genoten van een bijna koude bintang. Trots ! Wat een prachtige plek. Aapjes langs de rivier, toekans vliegen over, de geluiden van de jungle, vuurvliegjes in het donker. Wat gaaf ! Er was een hele rijsttafel voor ons gemaakt, met eindelijk goddelijk eten. Er was nasi putih, sambal goreng tempeh, aardappelkoekjes, sajoer, kip, sambal. En alles even lekker. We hebben gesmuld ! Fruit en koffie toe aan de rivier. Waar de gidsen met een paar andere toeristen een jointje rookten. Blijft gek, dat dat zo gewoon is in een land waar je levenslang kan krijgen voor het in bezit hebben van weed. Het slapen in de tent was een hele uitdaging, net als je jungle-wc. Het matje was 3 cm dik, geen kussen en we raakten bij elke draai verstrikt in de klamboe. En natuurlijk vroeg wakker door de jungle geluiden en licht. Een grote leguaan liep langs de oevers. We kregen ontbijt van toast met ei en een belachelijk grote, mooi opgemaakte schaal met ananas, watermeloen, mangustan, rambutan, banaan, papaya.. verrukkelijk ! Nadat we onze spullen hadden gepakt stapten we op een vlot gemaakt van banden en tube-den we de rivier af, langs aapjes, resorts en een Nederlands stel dat Ron herkende “Hey, dat is die bekende kok. Ron Blaauw toch ?” Te grappig. Terug naar de ecolodge, waar we ons konden douchen en lunchen. Dat was ons laatste jungle-uitje. Wat een supergave ervaring !!

PS we zagen ook een gifgroene slang

1 Reactie

  1. Chris Kruidenier:
    14 augustus 2019
    Heerlijk om dat alles te lezen!