Sumatra 14-08-2019 @Bukittinggi

14 augustus 2019 - Bukittinggi, Indonesië

Woensdag 14 augustus - Bukittinggi

Vandaag gaan we op pad met onze nieuwe gids, Mr. Man. Jurre besloot te genieten van een lekker ochtendje alleen. Dus wij met z’n 4-tjes op pad. 

Het koele Bukittinggi is het culturele centrum van de Minangkabau. letteriijk "winnende buffel” naar een naar verhaal over een oorlog tussen Java en Sumatra, die uitgevochten werd door buffels met messen op de hoorns. Op de punten van de huizen staan ook bolletjes, die de hoorns symboliseren. Hoe meer punten op de daken, hoe rijker de familie. De Minangkabau is een matriarchische bevolkingsgroep waarbij de familielijnen dus via de vrouw lopen. De vrouwen bezitten het land en de huizen. Girlpower dus. En dat is te zien. Het is hier duidelijk een stuk welvarender. Verzorgder, Minder troep langs de weg. Nettere en mooiere huizen en auto’s. En, erg fijn voor het oog, een afwisselend uitzicht vanuit de auto. Kleurrijke gevarieerde winkeltjes en eettentjes langs de weg. Weer eens wat anders dan kilometers achter elkaar verweerde stalletjes met precies de zelfde producten....

De bevolking is hier overwegend moslim, niet zo streng als in Bandah Aceh, dus we mogen gewoon in korte broek. Aangekeken en uit/toe-gelachen worden we toch wel als lange blanke mensen. 

Hoe gaat dat samen islam en matriarchisme? Volgens onze gids geeft het een mooi balans. 🧐

We stopten even om een “snackfabriekje” te bezoeken, waar ze kleine, groene banaantjes aan het schillen, schaven en frituren waren. (‘Dat verkopen ze ook op school’ zegt onze multi-culti dochter.) Al knagend op de vers gekochte tempeh en rempejeh rijden we weer verder, genietend van de prachtige uitzichten (en Netflix en boeken)

We bezochten een paleis, vol houtsnijwerken, gemaakt voor de dochters. De zonen woonden apart in een kleiner “huisje”. Prachtig hoor, maar net als bij de Batik huizen vind ik hier ook ook dat ze er een prachtig museum van hadden kunnen maken. Het is een beetje leeg.. 

Het plan verder vandaag is om naar het hotel te gaan, Jurre op te pikken en met Mr. Man het stadje Bukittinggi te bezoeken. Maar het begint met toch te regenen! Met bakken uit de hemel. 2 uur later wordt het droog, op naar buiten ! Mette en Teun wilden liever op de kamer chillen, dus wij 3-en gingen op pad. (De gids hadden we tijdens de regen maar naar huis gestuurd). We hebben de Japanse tunnels gezien, die in WO2 vooral zijn gebruikt om munitie op te slaan. Er is daar ook een panorama-terras met fantastische uitzichten over de vallei.

Natuurlijk mèt selfie-spot. Dat zie je heel veel hier. Overal maken ze plekken om selfies te nemen. Vooral aan de kant van de weg, bij mooie uitzicht-punten en koffiehuisjes. Het liefst met schommels, hart-vormen of iets geks als op fietsen, zodat het lijkt dat je in de lucht fietst. 

Doorgelopen naar Fort de Kock, dat in de plaatselijke dierentuin ligt. Daar een rondje gelopen, geconstateerd dat het toch echt zielig is voor die arme tijgers, leeuwen en andere mooie dieren. En door steegjes naar het redelijke moderne centrum. Natuurlijk weer even met iedereen op de foto en door naar het hotel om een hapje te eten met de kids. Na het eten nog even terug naar het centrum om wat 4G kaarten te kopen (dat hadden we natuurlijk aan het begin van de vakantie moeten doen) en ja ja.. Teuns telefoon is gemaakt! De batterij daarvan was de eerste week gesneuveld en natuurlijk hebben ze in de kleine plaatsen nergens iphone materialen. In Medan wel voor 6 euro een nieuwe batterij gekocht, maar ze hadden geen goede schroevendraaier. Nu, voor zo’n 12 euro gemaakt. Ben benieuwd hoe lang deze batterij het uithoudt.. we hebben in ieder geval een extra nu😀

Kids hebben nog even nieuwe Vans gekocht, drankje in de bar en hup naar bed, zei Duimelot !

Het land is zich al een tijdje aan het opmaken voor onafhankelijksdag op 17 augustus, dus het hele land kleurt steeds meer rood-wit. 🇲🇨

Wat valt nog mee op ?

Geen koeien op de weg !

Wel de eenden die slakken eten uit de sawa’s

Teun kan wild groeiend citroengras herkennen 

Ondanks dar het hier moslim is, zijn er wel honden ! Die worden hier niet gegeten, maar gebruikt voor de jacht op wilde zwijnen. Bedoeld voor verkoop.

Waarom wil iedereen toch met ons op de foto ? Sommigen maken gewoon stiekem foto’s van ons! 

Vogeltjes in kooitjes

Heel veel “kantor notaris”, in elke straat wel 1

Alle  mannen roken in Indonesië. Vooral buiten de steden zien ze het als iets om energie van te krijgen. 

Ondertussen lijkt Mette’s buikpijn wat minder te worden, maar is nog niet over.