Sumatra 7&8-08-2019 @Tobameer

Woensdag 7 augustus

Donderdag 8 augustus 

We rijden Aceh uit, naar Noord-Sumatra. Na een lange tocht komen we aan bij Lake Toba. Het wordt eentonig: het is hier Prachtig. Het meer is groot en Samosir is een eiland, verbonden met het vasteland door 1 brug. Er hangt een mysterieuze mist over het meer, echt heel mooi. Het hotel is van een Duitse dame en gewoon luxe ! Er is warm water ! We kunnen douchen ! Er is WiFi (Okay, geen goede, maar toch !) Er is wijn ! En het dorpje heet Tuk-Tuk. Hoe leuk! We besluiten meteen een dag langer te blijven en iets anders in het programma te skippen. Deze vakantie is een prachtige reis, maar om eerlijk te zijn wel een beetje te veel gereis, gehaast. We worden geleefd, het is auto in en auto uit. We komen vaak te laat op de bestemming aan om nog even lekker door het dorp te slenteren of van de beloofde vrije tijd te genieten. De volgende dag is of een rondleiding (naar vooral toeristische plekken) of weer vroeg weg om verder te reizen. Daar beginnen we een beetje van te balen. Daarnaast is de gids echt niet leuk. Dus vandaar, een dagje extra niks. We hebben gerelaxt, getafeltennist, gejetskied, we zijn gemasseerd. Onze kleren zijn gewassen... we aten kaisersmarren en bitterballen. Er waren superleuke honden (die, net als Koda, pingpong-balletje eten). We hebben rond gelopen, rond gescooterd en we (Ron en ik) hebben toch een tour door de omgeving gekregen. 

En daar ga ik weer met een beetje cultuur bijbrengen. Hier bij Lake Toba woont een volk genaamd Batak..... verdeeld onder verschillende stammen. Hier leven dus de Batak Toba. Ze zeggen dat ze

Oorspronkelijk uit Nepal kwamen, verdreven werden en zicht thuishielden in het bergachtige landschap van Lake Toba. Ze hadden hun eigen traditionele religie, met veel hocus pocus, vage kalenders, kannibalisme en prachtige huizen, met van die zadelvormige daken in Batak-style. Ondernemers en keiharde

werkers. Dankzij de Nederlanders zijn ze Christen geworden en daarmee ook wat geciviliseerder en beter opgeleid. Babi Pangang is daar een specialiteit. Honden worden niet gegeten, dus alle babi is varken. (Babi 1 is honden vlees en babi 2 is varken in oa Aceh) En we aten sambal andaliman. Een heel lekker pepertje a la Sechuan, maar lekkerder. Ze zeggen hier Hora in plaats van Hallo. Doen hele saaie rare dansen voor toeristen en kweken Talapia in het meer. Naar zeggen hormoon-vrij.

Heeeeerlijk, zo’n vakantie in een vakantie.

(Voor de nieuwsgierigen:https://www.travelmarker.nl/bestemmingen/azie/indonesie/bevolking/bataks.htm)